domenica 8 agosto 2010

Sa paristòria de sa creatzioni - Is atras dis

de Elio

Sa segundu dia - “Immoi, in mesu de totu custu chi ‘nd’eus bogau, cicaus un’istedhixedhu de is pitius, a luxi bianca giai, ma chi tirit a color’ ‘e oru. Su bixinau suu non depit esseri ne tropu mannu ne tropu pitiu, centu milla ‘ortas milla e milla de atrus solis ant a bastari. In su ballu tundu chi at a badha’i cun is cumpagnus suus, non depit esseri in mes’ e arrolliu, ca dhu at tropu degollu; est mellus chi siat  orus orus de sa galassia, ca dhu at logu prus discansosu. In mesu de  is pianetas chi si funti fromaus cun issu, e ingiriendudidhu dhi faint a corona, e is unus prus acanta e is atrus prus a istresiu, ndi dhu ar’ unu de mannaria giusta e a tretu giustu, fatu precisu precisu poita si dhui potzat fromai e tènneri svilupu sa vida.”
– Aici narat sa Trinidad’ ‘e Deus, e sighidi –
“E in custu pianeta dhu apat aria, e-i s’acua, a su momentu giustu, si dhui pinnighit in is logus de basciura prenendidhu giai totu a parte ‘e pitzus, calendindi che lambrigas callentis de unu celu prenu de nuis niedhas de non si dhui biri atra luxi che i-cussa de i’ lampus a totora, ind’un’istrasura de  non ndi ‘enniri a beni.”
“Su bellu at a essiri,” – est sempri su Fillu chi ndi essit pertiatzedhu (non s’ispanteis: chi est su Verbu fatu a Carre, custa carre, sa natura umana, ‘nd’at a depiri bessiri a pillu, o no?) – “su bellu at a ess’i candu, iscobertas i’ leis de sa Fisica e de sa Biologia, no at a tenneri prus abbisognu de pensa’i a unu Creadori po ispiega’i comenti totu funtzionat s’Universu. – Comenti chi s’agatint leis sentz’ ‘e inc’essiri chini dhas apat fatas. – Feti ca dh’eus fatu nosu de aici, liberu e responsabili de totus is fainas e pesnsamentus suus. Perou de su chi faidi e de su chi non faidi, ‘nd’at a depiri torrari contu. De chi no iat a ess’i unu buratinu in manu nosta e no aiat a minesci ni premiu ni castigu.” 
“Tenis arrexoni.” – custa ‘orta s’Ispiridu Santu, fatu a Columba, mi dh’aciungit fogu; frotzis po si far’a perdonari de no dh’ai torrau a cupas in sa giogada cabudiana – “E no’ acabbat aici: dh’as a intenderi s’acusa de isperditziu po custa Creatzioni; coment’ e-chi, faendudidha issu, sa cosa iat a essi bessia mellus meda.”

Sighi a lèghere

Sa prima dia

2 commenti:

Giuseppe ha detto...

Seconda puntata de "Su contu de ispantu", e seconda bellissima sorpresa.
Ci entusiama la tua capacità di esprimere concetti piuttosto complessi in limba: se qualcuno avesse ancora dei dubbi sul fatto che parliamo due lingue, eccolo servito anche attraverso un "apposentu de internet"!
Stupenda la traduzione (e l'interpretazione personale) del concetto di libertà, il cruccio del Figlio sull'assenza de "is cuppas" piuttosto che sul Sacrificio che lo attende, l'iniezione sull'uomo della giusta dose di comprensione (che conferma Blaise Pascal), in modo che "disponga di abbastanza luce per credere e di abbastanza buio per non credere".
Bello anche il brano finale con tanto di rima.
Ancora complimenti da

Giuseppe Mura e Maria Elena Mancosu

elio ha detto...

Ancora grazie a Giuseppe e gentile Signora.
Approfitto dell'occasione per dire che al computer dò ancora del lei , così, ho spedito a Gianfranco, oltre il'secondo giorno', come era mia intenzione, anche parte del terzo non ancora finito e riveduto.
Meno male che il nostro blogger ci ha messo una bella topa, altrimenti sai che bella figura avrei fatto coi miei due lettori.